গীতা – অধ্যায় ১০ – শ্লোক ১১

গীতা – অধ্যায় ১০ – শ্লোক ১১

তেষামেবানুকম্পার্থমহমজ্ঞানজং তমঃ ।
নাশয়াম্যাত্মভাবস্থো জ্ঞানদীপেন ভাস্বতা ॥ ১০-১১॥

তেষাং = for them
এব = certainly
অনুকম্পার্থং = to show special mercy
অহং = I
অজ্ঞানজং = due to ignorance
তমঃ = darkness
নাশয়ামি = dispel
আত্মভাব = within their hearts
স্থঃ = situated
জ্ঞান = of knowledge
দীপেন = with the lamp
ভাস্বতা = glowing.