গীতা – অধ্যায় ০৪ – শ্লোক ১০

গীতা – অধ্যায় ০৪ – শ্লোক ১০

বীতরাগভয়ক্রোধা মন্ময়া মামুপাশ্রিতাঃ ।
বহবো জ্ঞানতপসা পূতা মদ্ভাবমাগতাঃ ॥ ৪-১০॥

বীত = freed from
রাগ = attachment
ভয় = fear
ক্রোধঃ = and anger
মন্ময়া = fully in Me
মাং = in Me
উপাশ্রিতাঃ = being fully situated
বহবঃ = many
জ্ঞান = of knowledge
তপসা = by the penance
পূতাঃ = being purified
মদ্ভাবং = transcendental love for Me
আগতাঃ = attained.